O strawbAIRies - strawbAIRies

Projekt strawbAIRies po raz pierwszy ruszył z inicjatywy pracowni Ekologii Środowiskowej i Miejskiej Uniwersytetu w Antwerpii, pod kierownictwem prof. Samsona Roelanda. W 2014 roku, projekt nosił nazwę AIRbezen (od słowa w dialekcie flamandzkim znaczącego właśnie truskawki). Jego celem – tak samo jak celem tego projektu – był monitoring jakości powietrza (w szczególności zanieczyszczeń wywołanych ruchem drogowym) w Antwerpii, przy pomocy sadzonek truskawek. Rośliny były rozprowadzone wśród wolontariuszy – mieszkańców miasta, których zadaniem było się nimi zająć. Kampania, zaprojektowana wraz z mieszkańcami, ze względu na swoją prostotę i praktyczność wyników, czyli znajomość lokalnej jakości powietrza, okazała się być wielkim sukcesem. Uczestniczyło w niej ponad 1000 osób. Projekt miał również olbrzymi wpływ naspołeczeństwo i lokalnych prawodawców oraz był pierwszy krokiem do przesunięcia kwestii jakości powietrza (w mieście) wyżej na liście politycznych priorytetów.

Po sukcesie pierwszego projektu w Antwerpii, pojawiły się kolejne podobne akcje w mniejszych miejscowościach (AIRbezen Pepingen 2015), jak i innych miastach (AIRbezen BorgerRio 2015), a także skierowane do szkół (AIRbezen@school 2015). Siostrzane kampanie zorganizowano również za granicą: w Holandii (AIRbezen Drimmelen NL 2016) i Hiszpanii (Vigilantes del Cierzo in Zaragossa 2016). Największa do tej pory akcja została zorganizowana na poziomie regionu, z więcej niż 10 tysiącami uczestników (AIRbezen Oost-Vlaanderen 2017). W tej chwili również odbywa się rozszerzona edycja tego projektu dla szkół (AIRbezen@school 2019-2020).

W ramach europejskiego projektu BIOVEINS (BiodivERsA – Horizon 2020) powtórzymy tę przełomową formę nauki obywatelskiej w skali europejskiej. Zbadamy wpływ ruchu drogowego w miastach na jakość powietrza, przy pomocy truskawek, którymi zajmą się mieszkańcy-wolontariusze. Dodatkowo, i jest to nowość w tym projekcie, ocenimy skuteczność zapylania roślin w miejskim środowisku, w odniesieniu do zanieczyszczenia powietrza i dostępności zieleni miejskiej w okolicy. W tym celu, drugą rośliną, której użyjemy, będzie komonica zwyczajna.