7 februari 2017
Ingeleid door professor Bert Leuridan (Universiteit Antwerpen)
De wetenschappen – en de technologieën die ze voortbrengen – spelen een grote rol in onze maatschappij. Ze worden dan ook veelal beschouwd als een bron van betrouwbare kennis, soms zelfs van absoluut zekere kennis. Toch wordt hun epistemische autoriteit ook soms ondergraven en worden hun resultaten eenvoudigweg terzijde geschoven. Onenigheid tussen vorsers, de herroeping van eerdere resultaten of het uitblijven van definitieve antwoorden op de vragen die ons als mens bezighouden, worden aangegrepen om hele disciplines in diskrediet te brengen. Denk maar aan de klimaatsceptici of aan homeopathie. Zijn de klimaatmodellen of de klassieke, evidence-based geneeskunde waartegen deze zich richten dan volstrekt onbetrouwbaar?
Voor een wetenschapsfilosoof is deze situatie zowel intrigerend als maatschappelijk uitermate relevant. Ze roept vragen op over het statuut van waarheid, onzekerheid en betrouwbare kennis, over het doel van wetenschap, over de relatie tussen wetenschap en wijsgerige reflectie en over de rol van beide in de samenleving. In engere zin brengt ze ons ook tot de vraag wat de rol kan zijn van de wetenschapsfilosofie zelf.
Bert Leuridan is als docent Wetenschapsfilosofie verbonden aan de Universiteit Antwerpen. Recent publiceerde hij samen met Erik Weber en Merel Lefevere het boek Wetenschap: wat, hoe en waarom? Systematische inleiding tot de wetenschapsfilosofie (Garant, 2016).