De rol van parasiet niches bij natuurlijk overgedragen Trypanosoma-infecties. 01/11/2023 - 31/10/2026

Abstract

Afrikaanse trypanosomiasis is een tseetseevlieg overgedragen ziekte inheems voor het Afrikaanse continent. Miljoenen mensen in 36 Sub-Sahara-Afrikaanse landen lopen gevaar voor deze dodelijke infectie. De huidige geneesmiddelen worden geconfronteerd met toxiciteit en resistentie. Tot op heden is er geen enkel doeltreffend vaccin beschikbaar. Voor zowel vaccinontwikkeling als eliminatie is kennis van de immunologie van het begin van infectie, ziekteprogressie en distributie van parasieten naar weefselniches cruciaal. Ons recente werk identificeerde de huid en longen als belangrijke weefselreservoirs. Hoewel het weefsels zijn waar de parasiet sterk kan prolifereren heeft de beperkte orgaan-specifieke pathologie ertoe geleid dat we hun belang over het hoofd zien. Asymptomatische personen die ongediagnosticeerd blijven, zijn een belangrijke belemmering voor ziektebestrijding. Inzicht in zowel de kolonisatie van belangrijke reservoirweefsels als specifieke aanpassingen van de parasiet, zal leiden tot de identificatie van parasiet- of gastheer-specifieke merkers voor diagnose en ons inzicht in de immunologische basis van verhoogde vatbaarheid voor secundaire longinfecties vergroten. Dit project zal daarom het transcriptoom van parasiet en gastheer objectief benaderen en breathomics als nieuwe diagnostische methode evalueren.

Onderzoeker(s)

Onderzoeksgroep(en)

Project type(s)

  • Onderzoeksproject

Ontrafelen van de rol van mestcellen tijdens trypanosoma infecties in mens en muis. 01/04/2023 - 31/03/2024

Abstract

Afrikaanse trypanosomiasis is een tseetseevlieg overgedragen ziekte inheems voor het Afrikaanse continent. Miljoenen mensen in 36 landen in sub-Sahara Afrika lopen momenteel het risico op deze vaak dodelijke infectie. De geneesmiddelen die momenteel beschikbaar zijn worden geconfronteerd met toxiciteit en resistentie. Tot op heden is er geen enkel doeltreffend vaccin beschikbaar. Voor zowel vaccinontwikkeling als eliminatie-inspanningen is kennis van de immunologie van het begin van infectie van cruciaal belang. Mestcellen (MC's) zijn immuuncellen in de huid die als een van de eerste in contact komen met de Trypanosoma-parasiet na een tseetseevliegbeet. Deze cellen zijn belangrijk bij het reguleren van vroege ontstekingsreacties, vasculaire permeabiliteit en de immuniteitsontwikkeling in lymfeklieren. Ondanks baanbrekend onderzoek bij mugovergedragen virale ziekten, blijven MC's onderbelicht tijdens parasietinfecties. Door onze expertise in MCs uit een lopend FWO project te combineren met ons werk met Trypanosoma en de mogelijkheid om de natuurlijke vector in ons eigen insectarium te gebruiken, zal de rol van MCs in natuurlijke Trypanosoma infecties geëvalueerd worden. Het gebruik van menselijke MC's afgeleid van immature cellen in donorbloed, een panel cellulaire activeringsmerkers zal nieuwe mechanistische inzichten opleveren in de interactie met de Trypanosoma parasiet en tseetseevlieg geïsoleerde componenten. De rol van de mestcel zal verder geëxploreerd worden in beschikbare MC deficiënte muismodellen met infectie door een tseetseevliegbeet. Ten slotte, de bekomen resultaten van onze in vitro en in vivo experimenten bieden inzicht in nieuwe interventiestrategieën en zullen de basis leggen voor toekomstig onderzoek.

Onderzoeker(s)

Onderzoeksgroep(en)

Project type(s)

  • Onderzoeksproject

Studie en inhibitie van het kinoom van immuuncellen blootgesteld aan protozoaire parasieten. 01/10/2017 - 30/09/2021

Abstract

Neutrofielen en macrofagen zijn cellen van het aangeboren immuunsysteem met een scala aan potentiele effector functies die de gastheer kan beschermen tegen pathogenen. Deze cellen worden snel gerekruteerd naar de plaats van infectie waar ze deze functies kunnen uitoefenen. Voor neutrofielen is echter reeds beschreven dat ze het ontstaan van bepaalde parasitaire infecties kunnen bevorderen. Dit is bijvoorbeeld het geval voor Trypanosoma brucei spp. die overgedragen worden door tsetse vliegen. Het selectief verwijderen van neutrofielen of genetische aandoeningen met lage aantallen aan neutrofielen in het bloed, zijn verantwoordelijk voor een hogere resistentie tegen trypanosoma infecties. Monocyten, daarentegen, differentiëren na activatie in M1 macrofagen die bijdragen tot controle van de parasitaemie in een vroeg stadium van de infectie. De differentiële impact van neutrofielen en macrofagen ondersteunt de hypothese dat specifieke inhibitie van neutrofielen kan leiden tot resistentie tegen infecties. Dit onderzoeksprojectproject zal de response van neutrofielen en monocyten op de aanwezigheid van parasieten vergelijken op basis van hun kinase activiteit. Kinase targets in celtype specifieke en gemeenschappelijke pathways zullen geïdentificeerd worden. Kinase inhibitoren die commercieel verkrijgbaar zijn of nog in ontwikkeling zijn zullen gebruikt worden voor de selectieve inhibitie van de parasiet-geïnduceerde responsen in neutrofielen en hun impact op de parasitaire infectie zal geëvalueerd worden. Dit project zal leiden tot inzichten in de processen verantwoordelijk voor parasiet transmissie en de identificatie van nieuwe transmissie-blokkerende strategieën.

Onderzoeker(s)

Onderzoeksgroep(en)

Project type(s)

  • Onderzoeksproject

Studie en inhibitie van het kinoom van immuuncellen blootgesteld aan protozoaire parasieten. 01/01/2017 - 31/12/2017

Abstract

Neutrofielen en macrofagen zijn cellen van het aangeboren immuunsysteem met een scala aan potentiele effector functies die de gastheer kan beschermen tegen pathogenen. Deze cellen worden snel gerekruteerd naar de plaats van infectie waar ze deze functies kunnen uitoefenen. Voor neutrofielen is echter reeds beschreven dat ze het ontstaan van bepaalde parasitaire infecties kunnen bevorderen. Dit is bijvoorbeeld het geval voor Trypanosoma brucei spp. die overgedragen worden door tsetse vliegen. Het selectief verwijderen van neutrofielen of genetische aandoening met lage aantallen aan neutrofielen in het bloed, zijn verantwoordelijk voor een hogere resistentie tegen trypanosoma infecties. Monocyten, daarentegen, differentiëren na activatie in M1 macrofagen die bijdragen tot controle van de parasitemia in een vroeg stadium van de infectie. De differentiële impact van neutrofielen en macrofagen ondersteund de hypothese dat specifieke inhibitie van neutrofielen kan leiden tot resistentie tegen infecties. Dit onderzoeksprojectproject zal de response van neutrofielen en monocyten op de aanwezigheid van parasieten vergelijken door te kijken naar hun kinase activiteit. Kinase targets in celtype specifieke en gemeenschappelijke pathways zullen geïdentificeerd worden. Kinase inhibitoren die commercieel verkrijgbaar zijn of nog in ontwikkeling zijn zullen gebruikt worden voor de selectieve inhibitie van de parasiet-geïnduceerde responsen in neutrofielen en hun impact op de parasitaire infectie zal geëvalueerd worden. Dit project zal leiden tot inzichten in de processen verantwoordelijk voor parasiet transmissie en de identificatie van nieuwe transmissie-blokkerende strategieën.

Onderzoeker(s)

Onderzoeksgroep(en)

Project type(s)

  • Onderzoeksproject