Lopend doctoraatsonderzoek

Fien De Meyer startte dit doctoraatsonderzoek onder promotorschap van prof. dr. Kristof Van Assche op 1 oktober 2018.

Abortus bij een latere zwangerschap blijft een zeer controversieel onderwerp. Dit doctoraatsonderzoek verkent de juridische spanning die kan bestaan tussen enerzijds de erkenning van de belangen van de foetus naarmate deze ouder wordt, en anderzijds het zelfbeschikkingsrecht van het zwangere individu, die een grote impact kan hebben op de zorgplicht van de arts. Het onderzoek besteedt bijzondere aandacht aan de regulering van abortus na 12 weken zwangerschap in België, gemotiveerd door de nieuwe Belgische abortuswet (2018) en de recente wetsvoorstellen die de toegang tot latere abortus verder trachten te liberaliseren (2019-2020). Daarnaast wordt in een rechtsvergelijkende analyse onderzocht hoe jurisdicties zoals Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Australië en Nieuw-Zeeland abortus bij een levensvatbare foetus in hun wettelijke kaders regelen. De vergelijkende analyse onderzoekt onder meer de juridische en ethische relevantie van een verregaande decriminalisering van abortus na levensvatbaarheid. Om de juridische analyse van latere abortus te onderbouwen, werden socio-juridische kwalitatieve interviews afgenomen bij Belgische ziekenhuisgynaecologen die abortussen op medische indicatie uitvoeren na de wettelijke termijn van 12 weken. Op die manier verkent het doctoraatsonderzoek niet alleen de Belgische wet op latere abortus, maar ook de huidige interpretatie en toepassing daarvan in de medische praktijk. Het onderzoek zal resulteren in aanbevelingen over de wettelijke en professionele regulering van latere abortus in België, die andere jurisdicties die een hervorming van de abortuswet overwegen, kunnen informeren en inspireren.

​Naoual El Yattouti startte dit doctoraatsonderzoek onder promotorschap van prof. dr. Thierry Vansweevelt en prof. dr. Kristof Van Assche, op 15 september 2021.

Als gevolg van de toenemende impact van multiculturalisme in de gezondheidszorg ontstaan er uitdagingen die de patiënt-artsrelatie dreigen uit te hollen. Het voorgestelde onderzoeksproject zal als eerste systematisch de rechten en plichten van zorgverleners en patiënten analyseren wanneer zij hun religieuze of culturele voorkeuren in de gezondheidszorg willen manifesteren. De nadruk zal liggen op het tonen of dragen van religieuze of culturele symbolen en kleding door zorgverleners, en op religieus of cultureel geïnspireerde verzoeken van patiënten om te worden behandeld door een zorgverlener van hetzelfde geslacht, gender, ras, etniciteit of geloof.

​Julie Hantson startte dit doctoraatsonderzoek, onder promotorschap van prof. Thierry Vansweevelt en prof. Patrick van Eecke, in mei 2019.

In België is het onderwerp van de “mobiele gezondheidszorg” nog niet zo intensief juridisch onderzocht. In de rechtsleer zijn al een aantal artikelen en hoofstukken gepubliceerd, maar die behandelen meestal een minimaal deelaspect van de mobiele gezondheidszorg.  Het opzet van dit onderzoek is om na te gaan in welke mate er in een adequaat normenkader voor de mobiele gezondheidszorg is voorzien en zo niet, welke aanvullingen en/of wijzigingen noodzakelijk zijn om ieder juridisch aspect ervan te regelen. Als algemene onderzoeksvraag geldt: wat is het juridisch statuut van de mobiele gezondheidszorg en bestaat er een adequaat Belgisch rechtskader om de rechten en de plichten van alle betrokken actoren te garanderen? Om deze algemene onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden, wordt er gedetailleerde aandacht besteed aan onder meer de volgende deelaspecten: (i) hoe wordt de betrouwbaarheid, de kwaliteit en de veiligheid (exclusief de gegevensveiligheid) van de mHealth-toepassingen in de Europese Unie gegarandeerd, alsook welke doorwerking heeft de Europese regelgeving op het Belgisch niveau, (ii) hoe wordt de bescherming van de privacy, de persoonsgegevens en de veiligheid gegarandeerd van de gebruikers van mHealth-toepassingen en (iii) hoe zijn de aansprakelijkheidsregelingen inzake de mobiele gezondheidszorg geregeld?

Aan dit onderzoek wordt een rechtsvergelijkend element gekoppeld, dat voornamelijk bestaat uit de studie van de juridische aspecten van de mobiele gezondheidszorg in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Frankrijk, Duitsland en de Verenigde Staten van Amerika.

​Timo Istace startte dit doctoraatsonderzoek onder promotorschap van prof. dr. Kristof Van Assche en prof. dr. Thierry Vansweevelt in.

Hoewel neurotechnologieën nog in de kinderschoenen staan, wordt verwacht dat ze snel en steeds meer ingang zullen vinden, resulterend in een steeds breder scala aan toepassingen en een ongekende intrusie in de menselijke geest. Grotendeels nieuwe risico's die verband houden met het monitoren, manipuleren en zelfs beheersen van de geest, zullen aanzienlijke uitdagingen voor ons mensenrechtenkader opleveren. Mijn onderzoek zal een uitgebreide juridische analyse uitvoeren, gericht op het beantwoorden van de vraag of het huidige mensenrechtenkader adequaat kan reageren op de neveneffecten die neurotechnologische ontwikkelingen kunnen genereren voor de menselijke geest, dan wel bestaande mensenrechten moeten worden verduidelijkt of, als alternatief, aangevuld met neurospecifieke mensenrechten om de mensenrechtenrespons te verbeteren en future proof te maken.

Sien Loos startte dit doctoraatsonderzoek onder promotorschap van prof. dr. Kristof Van Assche en prof. dr. Steven Lierman op 16 september 2019.

Het onderzoek focust op de rechtmatigheid van de wettelijke beperkingen waarmee Europese burgers (zouden kunnen) worden geconfronteerd wanneer ze zich in een andere lidstaat toegang willen verschaffen tot levenseinde-diensten. De analyse van die rechtmatigheid gebeurt aan de hand van twee grote kaders: de mensenrechten en het EU-recht. Het doel is om na te gaan welke beperkingen van grensoverschrijdende toegang tot levenseinde-diensten in Europa al dan niet rechtsgeldig zijn (of zouden kunnen worden opgelegd) in het licht van voornoemde twee kaders.