Programma & keynotes

• 9 - 9.45 uur: registratie
• 9.45 - 10 uur: openingssessie
• 10 - 11.10 uur: keynote 1
• 11.10 - 11.40 uur: koffiepauze
• 11.40 - 13.10 uur: 
  • panel 1 (1) 
  • Papersessie 1
  • Papersessie 2
    
  • Papersessie 3
    
  • Papersessie 4
    
• 13.10 - 14.10 uur: lunch
  
• 14.10 - 15.40 uur: 
  • panel 1 (2)
  • Papersessie 5
    
  • Papersessie 6
    
  • Papersessie 7
    
  • Papersessie 8
    
• 15.40 - 16.10 uur: koffiepauze
  
• 16.10 - 17.40 uur:
  • Papersessie 9
    
  • Papersessie 10
    
  • Papersessie 11
    
  • Papersessie 12
    
  • Papersessie 13
    

• 9 - 10.30 uur:
  
  • Panel 2 (1)
  • Panel 3 (1)
  • Papersessie 14
    
  • Papersessie 15
    
• 10.30 - 11 uur: koffiepauze
  
  • Panel 2 (2)
  • Panel 3 (2)
  • Papersessie 16
  • Papersessie 17
• 12.30 - 13.30 uur: lunch
• 13.30 - 14.40 uur: keynote 2
• 14.40 - 15.40 uur: postersessie
• 15.40 - 16.10 uur: koffiepauze
• 16.10 - 17.45 uur: meeting VIOT-leden

• 9 - 10.30 uur: ​
  • Panel 3 (3)
  • Panel 4
  • Papersessie 18
  • Papersessie 19
  • Papersessie 20
• 10.30 - 11 uur: koffiepauze
  
• 11 - 12.10 uur: keynote 3
• 12.10 - 12.35 uur: afsluitende sessie en uitreiking posterprijs
• 12.35 - 13.35 uur: lunch en lunchmeeting redactie Tijdschrift voor taalbeheersing

Bio

Dorien Van De Mieroop is hoogleraar taalkunde aan de KU Leuven, waar ze ook voorzitter is van de onderzoekseenheid Taalkunde. Haar belangrijkste onderzoeksinteresses liggen in de discursieve analyse van identiteit in institutionele interacties en narratieven, waarover ze meer dan vijftig artikelen heeft gepubliceerd in internationale peer-reviewed tijdschriften en enkele boeken en special issues heeft mee-geschreven en mee-geredigeerd (bijvoorbeeld ‘The language of leadership narratives’ (2020, met Jonathan Clifton en Stephanie Schnurr), 'Identity struggles' (2017, met Stephanie Schnurr) en ‘Ageism in job interviews’ (2025, met Federica Previtali en Melina De Dijn). Ze coördineert en begeleidt verschillende projecten, onder andere over sollicitatiegesprekken, over ‘blue collar work’ in Vlaanderen en in China, en over taalvariatie in familiecontexten. Ze is al 10 jaar co-redacteur van het tijdschrift Narrative Inquiry (uitgegeven bij John Benjamins). In 2024 ontving ze de Outstanding Researcher Award van de Association for Business Communication (ABC).

Titel keynote 

Tegenstrijdige verwachtingen in sollicitatiegesprekken met eerstegeneratiemigranten.

Korte omschrijving

In de afgelopen decennia is er al heel wat onderzoek verricht naar sollicitatiegesprekken vanuit discoursanalytisch perspectief. Dat is niet verwonderlijk, aangezien het via taal is dat kandidaten rekruteerders proberen te overtuigen van hun geschiktheid voor de baan, en, in recente War for Talent-tijden, ook rekruteerders kandidaten proberen te overtuigen van de aantrekkelijkheid van de functie en van het bedrijf. Ondanks die context van schaarste in bepaalde sectoren van de arbeidsmarkt, vallen eerstegeneratiemigranten toch nog vaak uit de boot. Dat heeft natuurlijk met een brede waaier aan factoren te maken, maar in deze presentatie ligt de focus op de mismatch tussen de verwachtingen van rekruteerders over de identiteitsconstructies van kandidaten tijdens sollicitatiegesprekken enerzijds, en de reële identiteitsconstructies die we kunnen observeren in opnames van authentieke gesprekken anderzijds. Die identiteitsconstructies hebben niet alleen betrekking op de professionele expertise en vaardigheden van de kandidaten, maar ook op meer persoonlijke identiteitsaspecten die in de neoliberale Westerse werkcontext als relevant beschouwd worden voor de beoordeling van kandidaten. In concreto belicht ik de discursieve onderhandeling van enkele van die verwachtingen – onder andere wat betreft de agentiviteit van kandidaten in hun persoonlijke verhalen – aan de hand van een kwalitatief multimodaal discoursanalytisch perspectief.

Bio

Hans Hoeken (1965) volgde de opleiding Nederlandse Taal- & Letterkunde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. In 1989 studeerde hij cum laude af met als specialisaties Taalbeheersing en Psycholinguïstiek. Van 1989 tot 1998 werkte hij als docent bij de afdeling Tekstwetenschap aan de Universiteit van Tilburg waar hij in 1995 promoveerde op het proefschrift The Design of Persuasive Texts. In 1998 maakte hij de overstap naar de Radboud Universiteit waar hij in 2004 werd benoemd tot hoogleraar Persuasieve Communicatie. Sinds september 2015 is Hans Hoeken als hoogleraar Taal & Communicatie verbonden aan de Universiteit Utrecht. 

Hans Hoeken is gefascineerd door de vraag hoe communicatie invloed uitoefent op wat mensen voor waar houden, wat ze als goed (en wat als slecht) beschouwen en hoe ze zich gedragen. Welke rol speelt de inhoud van communicatie in dat proces? En welke bijdrage levert de vorm? Hij is daarbij geïnteresseerd in de rol van argumentatie en (verbale en visuele) stijlfiguren in retorische communicatie, maar ook in hoe verhalen opinies, attitudes en gedrag kunnen beïnvloeden. 

Titel keynote

(On)voorspelbare effecten: Hoe krijgen we beter zicht op de wijzen waarop boodschapkenmerken het overtuigingsproces beïnvloeden?

Korte omschrijving

De effecten van boodschapkenmerken zoals metaforen, levendigheid of humor op de overtuigings­kracht zijn gemiddeld genomen klein, en erger: onvoorspelbaar. Die onvoorspelbaarheid laat zien hoe weinig we weten over de wijze waarop die kenmerken effect sorteren. Een beter inzicht in de rol die boodschapkenmerken spelen bij de mechanismen van het overtuigingsproces is noodzakelijk voor accuratere voorspellingen.

Voor taalbeheersers is een belangrijke rol weggelegd bij het vergroten van dat inzicht. Al eerder is erop gewezen dat het definiëren van boodschapkenmerken op basis van het effect dat ze sorteren (zoals levendigheid, argumentkwaliteit) theoretisch verdieping en praktische toepassing in de weg staan (O’Keefe, 2003). Om de causale mechanismen in kaart te brengen, is het noodzakelijk om de oorzaak, het boodschapkenmerk, zorgvuldig te definiëren aan de hand van intrinsieke kenmerken.

Dergelijke definities vormen een noodzakelijke voorwaarde voor een beter begrip, maar geen voldoende voorwaarde. Voor sommige variabelen zal het noodzakelijk zal zijn om te onderzoeken welke tussenliggende processen ze beïnvloeden. Maar welke processen of effecten moeten we dan meten? Heeft elk boodschapkenmerk zijn eigen proces? Of is er een beperkt aantal processen waarmee we de invloed van boodschapkenmerken in onderlinge samenhang in kaart kunnen brengen? Ook bij het beantwoorden van deze vraag hebben taalbeheersers een belangrijke inbreng.

Hans Hoeken (i.s.m. Daniel O’Keefe)

Bio

Walter Daelemans is gewoon hoogleraar Computertaalkunde en Artificiële Intelligentie aan de Universiteit Antwerpen en leidt de Computational Linguistics Group binnen de CLiPS-onderzoeksgroep. Hij is tevens onderzoeksdirecteur van TEXTUA, de UAntwerpen-kernfaciliteit voor text mining die hij mee oprichtte. Zijn expertise omvat onder meer machine learning voor natuurlijke taal, computationele psycholinguïstiek en stylometrie. Hij coördineerde projecten met toepassingen in onder andere de medische, educatieve en sociale-mediadomeinen. Hij werd verkozen tot Fellow van zowel de Europese AI-gemeenschap (EurAI) als de Association for Computational Linguistics (ACL), en is lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde (KANTL). Daarnaast is hij medeoprichter van de spin-offs Textkernel en Textgain, (co-)auteur van meer dan 450 publicaties en promotor van ruim veertig doctoraten op het gebied van computertaalkunde en taaltechnologie.

Titel keynote

Grote taalmodellen voor het Nederlands.

Korte omschrijving

Hoewel veel grote taalmodellen, zoals ChatGPT, meertalig zijn en het Nederlands daarin zelfs redelijk goed vertegenwoordigd is voor uiteenlopende stijlen en registers, laat de kwaliteit toch vaak te wensen over. In mijn lezing geef ik een overzicht van de beperkingen van huidige modellen op het vlak van grammatica, taalgebruik en culturele kennis. Ik bespreek ook onderzoek dat aantoont dat er in grote taalmodellen sprake is van transfer vanuit Engelstalige informatie naar andere talen, zoals het Nederlands.

Aan de hand van een schets van de verschillende bouwstenen van een groot taalmodel (pre-training, post-training en in-context learning) en hun onderlinge interacties laat ik zien hoe die modules kunnen worden aangepast, vaak op relatief eenvoudige wijze, en zelfs door de gebruiker zelf, om de kwaliteit voor het Nederlands te verbeteren in specifieke toepassingen. Ik sluit af met een recent gezamenlijk project van de universiteiten van Gent en Antwerpen, waarin een nieuwe benchmark (testdataverzameling) wordt ontwikkeld voor het Nederlands in Vlaanderen.