Abstract
Ontwikkeling wordt vaak gezien als een humanitair middel tegen armoede, maar heeft historisch gefunctioneerd als een instrument van politieke, sociale en economische controle, waardoor mondiale ongelijkheden eerder worden versterkt dan verlicht. Dit onderzoek bekijkt kritisch ontwikkeling als een koloniaal mechanisme in de bezette Palestijnse gebieden (oPt) en onthult hoe internationale donorinterventies asymmetrische machtsverhoudingen in stand houden onder het mom van neutraliteit. Binnen kritische ontwikkelingsstudies, postkoloniale theorie en nederzettingskolonialisme onderzoekt het hoe modernisering en neoliberale beleidsmaatregelen afhankelijkheid en onderontwikkeling bestendigen, verzet depolitiseren en koloniale overheersing versterken. Via archiefonderzoek, discoursanalyse en kwalitatieve methoden—zoals semigestructureerde interviews en focusgroepen—laat deze studie zien hoe ontwikkeling het Palestijnse maatschappelijk middenveld fragmenteert en grassroots-bewegingen professionaliseert. Het onderzoekt België's rol als donor en confronteert de neutraliteitsretoriek met de reproductie of uitdaging van koloniale hiërarchieën. Ook verkent het alternatieve dekoloniale modellen die Palestijnse zelfbeschikking en soevereiniteit centraal stellen. NVivo-software wordt gebruikt voor thematische codering om patronen in donorinterventies en hun impact systematisch te categoriseren en interpreteren.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)