Abstract
Dit onderzoeksproject richt zich op de enorme opbloei van interesse in de oude kerkgeschiedenis in de late zeventiende eeuw en de impact daarvan op ideeën over religieuze orthodoxie, kerkelijk gezag, en op de ontwikkeling van historische methodologie. Gallicanistische geleerden benadrukten de studie van de vroege kerk om dogmatische orthodoxie te definiëren en om het gezag van de kerk in hun eigen tijd te beperken. Mijn onderzoek breidt dit perspectief uit d.m.v. onderzoek naar een diverse, maar veronachtzaamde groep geleerden buiten Gallicanistische kringen. Het werk van deze geleerden laat een ander verhaal zien: als historisch-wetenschappelijk genre stond de kerkgeschiedenis niet altijd in conflict met religieuze autoriteit. Daarom is de golf aan kerkhistorische literatuur van die tijd juist een bijzonder waardevolle bron om de complexe en veelzijdige verhouding tussen wetenschap, 'autoriteit' en 'orthodoxie' beter te begrijpen. Bovendien laat mijn project zien hoe historici via numismatisch, antiquarisch en chronologisch onderzoek de status van historische kennis zelf verhoogden. Hun methoden leverden niet alleen nieuwe inzichten op, maar gaven historische studie een centrale plaats in het intellectuele leven. Dit onderzoeksproject, op het snijvlak van kennisgeschiedenis, historiografie en religieuze geschiedenis, verkent ook bredere vragen over de interactie tussen wetenschap, tradities en religieuze autoriteit—onderwerpen die vandaag nog steeds relevant zijn.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)