Abstract
Oceaanalkalinisatie is een proces dat gericht is op klimaatstabilisatie. Door de buffercapaciteit van de oceaan te vergroten, kan extra atmosferische CO2 worden opgeslaan in de vorm van opgelost anorganisch koolstof. Ondanks de groeiende klimaatuitdaging bevindt het onderzoek naar oceaanalkalinisatie zich nog steeds in een vroeg stadium. Het hier voorgestelde project focust zich op een nieuwe vorm van oceaanalkalinisatie. Het oplossen van carbonaten in de zeebodem is een belangrijke bron vormt van alkaliteit in de oceaan. Door snelverwerende carbonaatmineralen bewust in het kustgebied te introduceren, kan er een koolstofput worden gecreëerd. De geochemische basis van dit proces is gekend: het oplossen van carbonaten beïnvloedt de natuurlijke mariene koolstofcyclus en leidt tot een toename van de CO2 opname. Een bijkomend voordeel van deze techniek ten opzichte van andere CO2-onttrekkingstechnologieën is dat ook oceaanverzuring wordt tegengegaan en dat de techniek eenvoudig kan worden geïntegreerd in bestaande kustbeheerprogramma's zoals baggerwerken. Tot op heden werd er echter nog geen grondige evaluatie uitgevoerd die de efficiëntie van CO2-sequestratie nagaat. Om deze reden, zullen wij een reeks doorloopreactor- en mesokosmos-experimenten opzetten om gestimuleerde carbonaatverwering in kustgebieden te onderzoeken, en nieuwe modellen maken om de bijbehorende CO2-onttrekking in realistische en natuurlijke omgevingen te beoordelen.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)