Abstract
Longvlieskanker (MPM) is een agressieve kanker van de vliezen die de borstholte bekleden. Ze wordt
hoofdzakelijk veroorzaakt door voorgaande asbestvlootstelling en wordt gekenmerkt door een lange
latentietijd tussen eerste blootstelling en diagnose. De diagnose wordt verder uitgesteld door nietspecifieke
symptomen die vaak in een gevorderd stadium optreden. Hierdoor is de prognose voor de
patient slecht, met een mediane overleving tot 11 maand.
Recent heeft immuun checkpoint blokkade (ICB) zijn intrede gedaan als nieuwe therapie voor MPM,
maar desondanks een sterke verbetering in overleving voor patiënten die hierop reageren, blijft het
aantal dat reageert laag. Dit noodzaakt het gebruik van predictieve biomerkers. Recent hebben
biomarkers in uitgeademde lucht, vluchtige organische componenten (VOCs) aangetoond om
patiënten die reageren met grote accuraatheid te onderscheiden van zij die niet reageren. Maar of dit
onderscheid komt door het gebruik van de therapie zelf of van de reactie van de tumor op deze
therapie is nog onbekend. Het doel van deze studie is om de veranderingen in de immuuncellen rond
de tumor op therapie in kaart te brengen en te linken aan VOCs. Hiervoor zullen muizen met MPM
worden behandeld met ICB therapie. Hierdoor kan de oorsprong van de VOCs bepaald worden en een
inzicht in de veranderingen onder invloed van ICB therapie verkregen die kunnen leiden tot het
ontwikkelen van een niet-invasieve test die persoonlijke geneeskunde mogelijk maakt.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)