Abstract
Kort voor haar dood citeerde de Franse filosofe en mystica Simone Weil (gest. 1943) in haar notitieboekjes uit "De spiegel der eenvoudige zielen", een tekst toegeschreven aan een anonieme "veertiende-eeuwse Franse mysticus". Weil citeert uit de Spiegel het 'beeld van vuur van ijzer', en vervolgens: 'put de menselijke vermogens (wil, intellect, enz.) uit om over te gaan naar het transcendente'. Weil's citaten uit de Spiegel hebben betrekking op thema's die centraal staan in haar religieuze metafysica, in het bijzonder haar notie van 'decreatie'. Pas na Weils dood kondigde Romani Guarnieri in 1946 aan dat de Spiegel werd geschreven door Margaretha Porete (gest. 1310), een vrouw die wegens ketterij werd verbrand. Er werden reeds sterke thematische parallellen tussen de werken van Porete en Weil opgemerkt, maar deze blijven kritisch onderbelicht. Weils interesse in Porete's Spiegel als onderdeel van de intellectuele matrix waarin zij haar ideeën ontwikkelde, biedt de mogelijkheid om thema's te belichten die voor zowel Porete als Weil relevant zijn: kwelling, 'decreatie' en goddelijk schouwen. Een grondig kritisch onderzoek naar de thematische verwantschappen tussen Porete en Weil is om drie redenen zeer wenselijk: 1. om Porete's mystieke theologie filosofisch te beschouwen als religieuze metafysica; 2. om Weils eigen religieuze filosofie te verhelderen; en 3. als een belangrijke studie voor de de-marginalisering van vrouwelijke spirituele geschriften in de westerse filosofie.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)