Abstract
TikTok, een van 's werelds populairste sociale-mediaplatforms, blijft zijn markt en gebruikersbestand in Turkije uitbreiden. Hoewel het platform een strategische uitlaatklep is geworden voor individuen om zichtbaarheid te verwerven in Turkije, heeft de inhoud ervan positieve en negatieve gevoelens opgeroepen bij gebruikers en niet-gebruikers. Deze laatsten weigeren bewust TikTok te gebruiken vanwege de vermeende associatie met lagere klassen en verwoorden juist de gevoelens van schaamte en afkeer jegens het platform en zijn gebruikers. TikTok-gebruikers verkiezen het platform boven "anderen" vanwege zijn vermogen om intimiteit te bevorderen. Ze maken zich echter nog steeds zorgen over hun gebruik van TikTok, zoals zorgen over privacy en gevoelens van vermoeidheid en verveling als gevolg van de coronavirus pandemie. Door middel van een analyse van de sociale-mediapraktijken van TikTok-producenten, het publiek en de cynici wil het project het emotionele kader van de sociale-mediabeleving aan de orde stellen tegen de achtergrond van een autoritair Turkije dat verdeeld is in twee categorieën: wij en zij, westers en lokaal, stad en platteland, seculier en vroom, twee categorieën die ook de sociale-mediapraktijken van het land zijn gaan bepalen. Terwijl de polarisatie van het sociale medialandschap sociale mediamoeheid en verveling bij individuen heeft veroorzaakt, heeft de uitbraak van de COVID-19 pandemie dergelijke gevoelens versterkt door het toegenomen gebruik van sociale media van individuen die schommelen tussen onzekerheid en hoop, in afwachting van het einde van de COVID-19 pandemie.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)