Abstract
Niet-overdraagbare ziekten (NCD's) zijn verantwoordelijk voor meer dan 80% van de ziektelast in België en vormen een grote uitdaging voor gezondheidssystemen, vooral tijdens gewapende conflicten wanneer de continuïteit van zorg ernstig wordt verstoord. Gewapende conflicten verstoren de continuïteit van zorg voor chronische ziekten, waardoor kritieke kwetsbaarheden aan het licht komen (Tesfaye et al., 2023). Ondanks de geavanceerde gezondheidssystemen is Europa niet goed uitgerust voor de gecombineerde uitdagingen van NCD's en oorlog (NCD Alliance, 2024). Het beheer van NCD's hangt af van stabiele zorgtrajecten, continue toegang tot medicatie, klinische monitoring en patiënteneducatie, die tijdens gewapende conflicten aanzienlijk worden verstoord. Recente wereldwijde conflicten hebben aangetoond dat dergelijke verstoringen individuen met chronische ziekten onevenredig treffen, wat de dringende noodzaak benadrukt om de veerkracht van gezondheidssystemen te vergroten voor continuïteit van zorg in crisissituaties (Kluge et al., 2022; Abbara et al., 2020; Abu-El-Noor et al., 2023).
Verpleegkundigen, die meer dan de helft van de Europese gezondheidszorg vormen, zijn vaak de primaire zorgverleners van zowel acute als chronische zorg in crisissituaties. Hun paraatheid om NCD's te beheren in conflictscenario's blijft echter kritisch onderbelicht in België en Europa.
Doelstellingen: 1) Het beoordelen van de paraatheid van verpleegkundigen in België en de Europese Unie (EU) om NCD-zorg te leveren tijdens gewapende conflicten. 2) Het identificeren van hiaten in onderwijs, beleid en institutionele ondersteuning, en 3) het trekken van lessen uit recente conflictgebieden om op bewijs gebaseerde aanbevelingen te ontwikkelen.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)