Onderzoek Paolo S H Favero

Abstract

Het maken van fotografische zelfbeelden werd een fenomeen onmiddellijk na de uitvinding van de fotografie. Het eerste voorbeeld is Self-Portrait of a Drowned Man (1839-1840) van H. Bayard, waarin de artiest zich als een verdronken lijf afbeeldt. Het maken van zelfbeelden onthult een fundamenteel aspect van visuele praktijken in Westerse culturen, namelijk het verlangen om onze identiteit te construeren via een gestileerd vertoon van het lichaam. Ontwikkelingen in technologie – zoals makkelijk toegankelijke camera's en online platforms voor het delen van beelden – hebben een omgeving gecreëerd die meer bevorderlijk is voor dit verlangen dan ooit tevoren. Het maken van zelfbeelden is voor miljoenen mensen deel geworden van het dagelijkse leven. Het maken van zelfbeelden is bijzonder courant in fitnessgemeenschappen, waarvan de leden actief bezig zijn met het cultiveren van een sterker lichaam. Velen van hen maken Instagramaccounts om hun zelfbeelden te delen en volgen en interageren met anderen die hetzelfde doen. In vele 'inspirerende' Facebookgroepen is het delen van zelfbeelden een gangbare activiteit. De online visuele praktijken van deze gemeenschap toont aan dat beelden niet slechts een kwestie van representatie zijn, maar dat ze een grote invloed uitoefenen op het kijkende lichaam. Deze studie veronderstelt dat zelfbeeldpraktijken een complexe dialoog tussen beeld en lichaam onthullen en dus aantonen hoe beelden op een verregaande manier ons leven kunnen structureren.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H
• Mandaathouder: Verplanken Vik

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

TikTok, een van 's werelds populairste sociale-mediaplatforms, blijft zijn markt en gebruikersbestand in Turkije uitbreiden. Hoewel het platform een strategische uitlaatklep is geworden voor individuen om zichtbaarheid te verwerven in Turkije, heeft de inhoud ervan positieve en negatieve gevoelens opgeroepen bij gebruikers en niet-gebruikers. Deze laatsten weigeren bewust TikTok te gebruiken vanwege de vermeende associatie met lagere klassen en verwoorden juist de gevoelens van schaamte en afkeer jegens het platform en zijn gebruikers. TikTok-gebruikers verkiezen het platform boven "anderen" vanwege zijn vermogen om intimiteit te bevorderen. Ze maken zich echter nog steeds zorgen over hun gebruik van TikTok, zoals zorgen over privacy en gevoelens van vermoeidheid en verveling als gevolg van de coronavirus pandemie. Door middel van een analyse van de sociale-mediapraktijken van TikTok-producenten, het publiek en de cynici wil het project het emotionele kader van de sociale-mediabeleving aan de orde stellen tegen de achtergrond van een autoritair Turkije dat verdeeld is in twee categorieën: wij en zij, westers en lokaal, stad en platteland, seculier en vroom, twee categorieën die ook de sociale-mediapraktijken van het land zijn gaan bepalen. Terwijl de polarisatie van het sociale medialandschap sociale mediamoeheid en verveling bij individuen heeft veroorzaakt, heeft de uitbraak van de COVID-19 pandemie dergelijke gevoelens versterkt door het toegenomen gebruik van sociale media van individuen die schommelen tussen onzekerheid en hoop, in afwachting van het einde van de COVID-19 pandemie.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H
• Mandaathouder: Sot Irem

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Op basis van digitale etnografie en visuele antropologie wil dit onderzoek onderzoeken hoe en waarom TikTok is gaan functioneren als een uitlaatklep voor gebruikers en niet-gebruikers voor het aangaan van emotionele niet alleen met de mogelijkheden van het platform (verticaal formaat, algoritmes en technische functies), maar ook met de visuals. Door middel van een analyse van de sociale mediapraktijken van TikTok content producenten, het publiek en de cynici, richt het onderzoek zich op het emotionele kader van de sociale media-ervaringen tegen de achtergrond van een Turkije dat verdeeld is langs de scheidslijnen van wij en zij, westers en lokaal, stedelijk en ruraal, seculier en vroom, binaries die ook de sociale mediapraktijken van het land zijn gaan bepalen. die ook de sociale mediapraktijken van het land zijn gaan bepalen.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H
• Mandaathouder: Sot Irem

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Het creëren van nieuwe geheugensystemen, gebaseerd op twee bestaande systemen die gebruikt worden door verschillende Luba-groepen in de DRCongo die tijdens het koloniale tijdperk verdeeld werden door de grenzen tussen de voormalige provincies Kasai en Katanga. De zogemaande 'oorspronkelijke' bewoners van Katanga beschouwen afstammelingen van Luba-groepen uit Kasaï die in Katanga wonen vaak als 'vreemdelingen'. De te maken kunstwerken zijn bedoeld om deze groepen opnieuw samen te brengen door middel van een verhaal dat deels persoonlijk, deels historisch, deels fictief is. Onderzoeksvragen -hoe kan een artistieke interventie bijdragen tot het deconstrueren van een nationalistische opvatting van Congo gebaseerd op koloniale grenzen; -hoe kunnen hedendaagse individuele identiteiten via artistieke interventies (objecten en verhalen) inspiratie putten uit prekoloniale migraties als middel om een toekomst te creëren? oel en methodologie Ik zal gegevens, feiten en historische anekdotes verzamelen met betrekking tot vectoren van kennisoverdracht, genealogie en mythologieën van pre-koloniale Luba politieke samenlevingen om ze daarna te ordenen en samen te voegen in een hedendaags en nieuw verhaal dat een combinatie is van -de opvoering van een fictief verhaal waarin historische en hedendaagse feiten worden vermengd, gekoppeld aan mijn eigen persoonlijke genealogie, -de activering van een mnemotechnisch apparaat om de historische, mythologische en politieke 'genese' van de Luba-volkeren te overpeinzen. Op die manier zal ik koloniale grenzen en identiteit (als een proces, een wording) en een vorm van projectie van een meervoudige en onbelemmerde toekomst (identiteit) in vraag stellen. Theoretische en artistieke context Theoretisch put het project uit museumcollecties en wetenschappelijke literatuur over twee Luba-geheugenmiddelen, de orale kasala en de materiële lukasa of geheugenplank. Vanuit artistiek oogpunt situeert het project zich zowel binnen een lange traditie van toe-eigening van kaarten en experimenteren met de vele mogelijkheden die cartografie biedt, als binnen mijn eigen artistieke parcours: Ik heb eerder kunstwerken gemaakt waarin verschillende visuele elementen werden gecombineerd om nieuwe verhalen te creëren.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Core topic at the centre of the research I plan to conduct during my sabbatical is, as mentioned, the connection between dying, loss and aesthetics. My entry into this terrain is from the vantage point of images and visual culture. Indeed, aware of the multisensory character of perception, of the ekphrastic qualities of the field of vision (that is, of the capacity of words and sounds to translate into images, Ingold 2010) and of the embodied nature of images (Belting 2011) my research will inevitably expand into a broader terrain of aesthetics and sensory practices. Such broadening also responds to the diversity in practices that may be found between different communities (see Hindu vs. Buddhist or Muslim environments) as well as to the changing role of images in the digital realm. As I have recently suggested (Favero 2018a), "present images", i.e. the images that circulate in today's digital habitats, stress a desire to abandon the duty of 'representing' the world out there, embracing instead a new role as multimodal, multisensory and multi-perspectival producers of relations, of material, spatial and temporal engagements with the world that surrounds them. A matter of "presence", they signal a passage away from simplistic notions of the image as a "transparent window on the world" (Mitchell 1984: 504) marking an entry into the terrain of performativity and transformation. More than ever we live our lives today in regimes of "visual co-presence" (Ito 2005) and images concur in the crafting of our lives.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Mijn project gaat over oude mensen in Delhi. Ik ga en langere abstract later toevoegen. Conducting ethnographic fieldwork in India in the framework of my new project on the aesthetics of dying. Focussing on hospices, hospitals, crematoria, funerary services, temples, homes for the elderly and the widows etc. as well as on digital/virtual environments (hence exploring online negotiations with death in social media, etc) this research explores the various ways in which aesthetic practices (such as image-making, music/singing, poetry, etc.) are engaged with, by subjects in different settings, for mediating, accompanying and coping with the experience of death and grief. Building upon consolidated anthropological research methods (participant observation, interviews, filming, sound recording, photography) and emerging digital techniques and technologies (smartphone storytelling applications, wearable cameras, techniques for "nethnography") the project approaches the visual field as its privileged entry point into this terrain. Fieldwork will be conducted mainly in Delhi, but partly also in Mumbai, Goa and Ladakh. 2.Collaborating as visiting professor and on the basis of my ongoing research in India, with the school of Media and Cultural Studies, Tata Institute of Social Sciences (Mumbai, India) and the Department of Social and Cultural Anthropology, University of Vienna3.Starting to write-up the volume "An Introduction to Visual Culture in the Social Sciences" (London: Bloomsbury). Offering an introduction to the field of visual culture for students and researchers in the social sciences, this book will benefit from the insights gathered during fieldwork.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Reizen in woord en beeld. Toerisme in hedendaagse fictie en nonfictie m.b.t. Spanje en Latijn-Amerika.Reizen in woord en beeld. Toerisme in hedendaagse fictie en nonfictie m.b.t. Spanje en Latijn-Amerika.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Dit project focust op de ontwikkeling van instrumenten en praktijken voor cultureel erfgoed, ICT en duurzame lokale ontwikkeling. Deze worden benaderd vanuit de thema's publieke ruimte, plekken en collectieve herinnering. De belangrijkste resultaten van de eerste fase in diverse contexten en instellingen worden gevaloriseerd, ter bevordering van een geïntegreerd management. De ontwikkeling van informatiesystemen en methodes voor erfgoedinterventies in gebouwen zijn enkele voorbeelden van instrumenten om het project te integreren in de brede maatschappelijke context.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Meers Philippe
• Co-promotor: Favero Paolo S H
• Co-promotor: Marquez-Barja Johann
• Co-promotor: van Zimmeren Esther

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Het project verkent inclusieve planning en design, specifiek gerelateerd aan de noden die mensen met een beperking hebben als gebruikers van stedelijke ruimtes. Dit project stelt in vraag hoe steeds complexere steden optimaal gepland, ontworpen en bestuurd kunnen worden, zodat gerechtigheid, gelijkheid, inclusiviteit en duurzame groei gewaarborgd kunnen worden. We proberen hoofdzakelijk te achterhalen hoe steden een samenwerking kunnen bewerkstelligen tussen gebruikers en designers van de publieke ruimte. Hiervoor maken we gebruik van participatieve en collaboratieve digitale onderzoeksinstrumenten. Dit onderzoek is niet kwantitatief gericht, en focus zich niet op 'big data' die voornamelijk inzicht verschaffen in wat er gebeurt. We concentreren ons veeleer op kwalitatieve onderzoeksmethodes om het hoe en het waarom te begrijpen. Daartoe stellen we een verkennend, vierdimensionaal model op met een a) mens-gericht, b)speciaal, c)technologisch, en d)relationeel niveau. Dit vierdimensionaal model dient als een kader om kwalitatief onderzoek uit te voeren in de stedelijke praktijk. In de eerste fase zullen we specifieke samenlevings-gerelateerde uitdagingen en vragen definiëren. In een tweede fase worden deze resultaten dieper onderzocht door een combinatie van methodologische benaderingen. We stellen een combined methodological approach (CMA) voor, op basis van experimentatie met behulp van van diverse technologieën, instrumenten en technieken die we eerder toepasten in vier casussen in Maribor en Ljubljana (Slovenië). De CMA biedt een breed gamma aan complementaire en overlappende technieken en instrumenten, doordat het is gebaseerd op 'slow', 'small' en 'deep data'- georiënteerde etnografie, en wordt verder uitgebreid met 'behavioral mapping' en 'post-occupancy'-evaluaties. Dit heeft als doel om belanghebbenden inzicht te verschaffen in het begrijpen van mensen, ruimtes, technologie en hun onderlinge relaties, zodat informatieve beslissingen en gepaste responsieve maatregelen genomen kunnen worden.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

In zowel de historische als hedendaagse documentaire fotografie zijn sociale vraagstukken in een context die traditioneel als "in ontwikkeling" wordt bestempeld een steeds terugkerend thema. Ondanks de diversiteit aan behandelde onderwerpen grijpen de beelden vaak terug naar een generisch, visueel exotisch en/of sensationeel sjabloon dat geen rekening houdt met de visuele cultuur, i.e. het begrip van de betekenis van beelden en foto's, van de mensen die worden gefotografeerd. Deze worden bijgevolg gereduceerd tot objecten in eenzijdige reproducties van alsmaar dezelfde taferelen. Bovendien worden de foto's voornamelijk verspreid via tentoonstellingen, tijdschriften en websites die de geportretteerde mensen hoogstwaarschijnlijk nooit zullen bereiken, tenzij in uitzonderlijke gevallen wanneer de fotograaf het initiatief neemt om terug contact met hen op te nemen. Het doel van dit project is om socio-economisch benadeelde gemeenschappen visueel te beschrijven aan de hand van persoonlijke verhalen die tezamen beelden van de gemeenschap als een monolithische groep van homogene 'slachtoffers' weerleggen. Om die reden ontwikkelen we een door de gemeenschap gestuurde, fotografische productie- en distributiecyclus die werkzaam is in de hybride ruimte van de virtuele en materiële wereld. De doelstellingen van dit project zijn 1. Het ontwikkelen van een participatieve, etnografisch onderbouwde fotografische aanpak waarbij persoonlijke verhalen binnen een socio-economisch benadeelde groep vastgelegd worden aan de hand van digitale beelden. 2. Het onderzoeken van het effect van het terugkaatsen van de digitale beelden naar de gemeenschap in een gematerialiseerde vorm. 3. Het verkennen van het potentieel van een online platform om mensen binnen en buiten de gemeenschap te bereiken, hun percepties van de gemeenschap te onderbouwen en sociale interacties tot stand te brengen. Meer bepaald zullen audiovisuele diptieken worden gecreëerd met enerzijds het dagelijks leven van de deelnemers en anderzijds hun persoonlijk verhaal dat zij vertellen aan de hand van een zelfgekozen object en dat opgenomen wordt. De diptieken worden vervolgens gedeeld via een materiële weg (waarbij prints van de beelden transformeren tot street art) en een virtuele weg (waarbij ze op Facebook geplaatst worden). De casestudy van dit onderzoek zal zich richten op mensen in de afvalverwerking in Mumbai (India) in samenwerking met Stree Mukti Sanghatana. De toepasbaarheid van de methodologie in andere situaties en gemeenschappen vormt een onderdeel van de evaluatie van het onderzoek. De resultaten van dit project zullen voorgesteld worden in een academische publicatie, op een Facebook-pagina en in twee tentoonstellingen.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Dit project beoogt een etnografische diepteanalyse van de verspreiding van digitale media vanuit een transnationaal perspectief te bieden. Het stelt deterministische en Westers-gecentreerde assumpties die de idee onderstrepen van "het digitale" als monoliet die in staat is om wereldwijd gelijkaardige reacties te genereren in vraag. Het project focust daarbij op twee urbane locaties die verschillende uitersten representeren van de globale verspreiding van digitale media (de steden Havana, Cuba en New Delhi, India) en zal dit onderwerp beneaderen vanuit een visueel-cultureel perspectief. De aandacht voor digitale visualiteiten, i.e. voor illustraties van de productie en consumptie van beelden in een digitaal landschap biedt een concrete aanleiding voor de studie van wat we, Manovich (2009) parafraserend, zouden kunnen omschrijven als toepassingen van het alledaagse digitale leven. De aandacht voor concrete alledaagse activiteiten met beelden zal ons toelaten om nieuwe inzichten te genereren met betrekking tot de vele gezichten van de "digital turn". De plekken waar het onderzoek gevoerd zal worden, Cuba en India, bezitten beiden een zeer rijke visuele cultuur, terwijl ze ook voorbeelden bieden van verschillende trajecten van digitale ontwikkeling. Waar India een territorium vormt waar digitale technologieën een zeldzame bron, maar tegelijkertijd ook een symbool voor een rijke en krachtige toekomst zijn, maakt Cuba momenteel de publieke komst van digitale geconnecteerdheid mee – het is getuige van zijn eigen "digital turn". Dit is een uniek moment in de geschiedenis om deze contexten te bestuderen.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Dit onderzoeksproject beoogt een diepgaande en meerlagige analyse van de sociale en culturele impact van gemedieerde stromen van informatie en communicatie (persoonlijke media, schermen op publike plaatsen, geomedia,...) op de ervaring en het actuele gebruik van de stad.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Pauwels Luc
• Co-promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Dit project betreft fundamenteel kennisgrensverleggend onderzoek gefinancierd door het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek-Vlaanderen. Het project werd betoelaagd na selectie door het bevoegde FWO-expertpanel.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Dit project kadert in een onderzoeksopdracht tussen enerzijds UA en anderzijds Erasmus Mundus. UA levert aan Erasmus Mundus de onderzoeksresultaten genoemd in de titel van het project onder de voorwaarden zoals vastgelegd in voorliggend contract.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Dit project kadert in een onderzoeksopdracht tussen enerzijds UA en anderzijds VLIR. UA levert aan VLIR de onderzoeksresultaten genoemd in de titel van het project onder de voorwaarden zoals vastgelegd in voorliggend contract.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Meers Philippe
• Co-promotor: Favero Paolo S H

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Digitale beelden beïnvloeden in hoge mate de beleving van onszelf en onze omgeving. We consumeren en produceren deze beelden op dagelijkse basis via tal van geavanceerde digitale toestellen (computers , tablets, mobiele telefoons, camera's). Elke dag zien naar schatting 6,7 miljard mensen de wereld door hun eigen lens. Maar digitale beelden worden - ondanks hun alomtegenwoordigheid - nog vooral beschouwd als een vorm van 'vermaak', losgekoppeld van de materiële en sociale omstandigheden van hun gebruikers. Dit project stelt deze opvatting in vraag en kijkt naar digitale 'verbeelding' als een instrument voor 'empowerment' en sociale interventie. Door een multi-methodische studie van een aantal activistische beeldprojecten in België, Zuid Afrika en India die zich richten op het aanpakken van sociale marginalisatie in verschillende velden (zoals functiebeperking, gedwongen migratie en gender-gerelateerd geweld) exploreert dit project de diverse manieren

Onderzoeker(s)

• Promotor: Favero Paolo S H
• Co-promotor: Pauwels Luc

Onderzoeksgroep(en)

• Onderzoekscentrum Visuele en Digitale Culturen (ViDi)

Project type(s)

• Onderzoeksproject