Echte maatschappelijke uitdagingen vragen meer dan één blikveld. In interdisciplinair onderwijs leren studenten perspectieven verbinden en samen tot geïntegreerde oplossingen komen. In deze onderwijstip ontdek je hoe jij als lesgever dat proces kunt aanwakkeren in je eigen onderwijs.

We gaan in op wat interdisciplinair onderwijs is, welke mogelijke invullingen het kan krijgen, welke competenties er centraal in staan en hoe je eraan kunt werken.

Wat is interdisciplinair onderwijs?

Interdisciplinair onderwijs combineert systematisch kennis, methoden en perspectieven uit verschillende disciplines om complexe praktijk- en maatschappelijke vraagstukken te analyseren en op te lossen. Het focust zich op problemen die niet enkel vanuit 1 discipline opgelost geraken en gaat zo verder dan vakgebonden kennisoverdracht: studenten leren perspectieven integreren, kritisch oordelen en samenwerken over disciplinaire grenzen heen (de Greef et al., 2017; Vienni-Baptista et al., 2024).

Denk, bijvoorbeeld, aan studenten van opleidingen zoals geneeskunde, verpleegkundige, maatschappelijk werk, farmacie en ergotherapie die in een team leren samenwerken rond een gezamenlijke problematiek, zoals het opstellen van een zorgplan voor een patiënt met meerdere chronische aandoeningen (zie good practice ‘interprofessioneel samenwerken in de gezondheidszorg (IPSIG)’,enkel raadpleegbaar voor UAntwerpen-personeel, na inloggen).

Welke mogelijke invulling kan het krijgen?

Als je leest over interdisciplinair onderwijs, kom je onvermijdelijk de termen multi-, inter en transdisciplinariteit tegen. Vaak worden deze termen door elkaar gebruikt. We maken hier duidelijk wat onder de verschillende concepten verstaan wordt, gebruik makend van onderstaande figuur (de Greef et al., 2017).

Multidisciplinariteit

We spreken over multidisciplinariteit als een bepaald onderwerp, concept of theorie vanuit verschillende perspectieven bestudeerd of benaderd wordt. Dit leidt logischerwijs tot meer kennis en inzicht maar deze blijft naast elkaar staan. Er is dus geen integratie, noch nieuwe geïntegreerde inzichten of oplossingen. De focus blijft hier de studie van de eigen discipline, vanuit een breder perspectief. Denk, bijvoorbeeld, aan een opleiding Geschiedenis waar de studenten complexe historische ontwikkelingen niet enkel vanuit het eigen historisch inzicht moet verklaren maar ook vanuit theorieën en inzichten uit gedrags- en cultuurwetenschappen. Naast het breder bestuderen van de eigen discipline, kan multidisciplinariteit ook dienen als opstap naar interdisciplinariteit.

Interdisciplinariteit

Bij interdisciplinariteit worden inzichten vanuit verschillende disciplines geïntegreerd om een beter/vollediger inzicht ten opzichte van een probleem of vraag te krijgen. In tegenstelling tot multidisciplinariteit is integratie hier dus wel aanwezig. Deze integratie leidt tot nieuwe, geïntegreerde kennis en inzichten, terwijl het bij multidisciplinariteit gaat om het gebruiken van al bestaande inzichten bij de bestudering van de eigen discipline.

Transdisciplinariteit

Transdisciplinariteit, tenslotte, doet nog een laagje bovenop interdisciplinariteit. Hierbij gaat het ook om integratie en nieuwe, geïntegreerde kennis en inzichten. Maar ditmaal wordt niet enkel de academische invalshoek opgenomen maar ook een maatschappelijke. Het maatschappelijk veld, ervaringsdeskundigen en stakeholders worden betrokken. Hierdoor ligt de focus op real-life problems, met alle relevante factoren en actoren. Denk, bijvoorbeeld, aan de duurzaamheidsuitdagingen (wicked problems) binnen de duurzaamheidsproblematiek (zie ook ECHO-onderwijstip ‘think big, act small! De eerste stappen naar duurzaamheidseducatie’, 2022).

Welke competenties staan centraal bij interdisciplinair onderwijs?

Om inzichten uit verschillende disciplines te integreren, is er eerst disciplinaire kennis nodig. Hierbij moeten de studenten geen experts zijn, maar wel de disciplinaire kernconcepten en methoden begrijpen, zodat ze met elkaar kunnen discussiëren in multidisciplinaire groepen (zie ook ECHO-onderwijstip ‘hoe studenten indelen bij groepswerk’, 2018).

Naast disciplinaire kennis zijn er competenties voor interdisciplinariteit. Hierbij onderscheiden we twee groepen: competenties, gericht op een eerste verkenning en meer generieke competenties. 

1. Eerste verkenning

Competenties die gericht zijn op een eerste verkenning van interdisciplinair onderwijs (de Greef et al, 2017). Denk hierbij, bijvoorbeeld, aan:

  • Kennis en inzicht in interdisciplinair onderwijs: wat is het? Welke drempels en valkuilen bestaan er? Welke vaardigheden zijn belangrijk? Wat zijn do’s en dont’s? Welke soort casussen worden er behandeld en hoe
  • Kennis en inzicht in leerinhouden van andere disciplines, zonder direct interdisciplinair te werken: multidisciplinariteit als opstap naar interdisciplinariteit.

2. Generieke, transferable competenties

Generieke, transferable competenties (de Greef et al, 2017), gericht op interdisciplinair leren werken. Voorbeelden: samenwerken, kritisch denken, reflecteren en integratief redeneren. Studenten oefenen hier echt interdisciplinair denken en uitwisselen.

Uiteraard kan de eerste verkenning een opstap zijn naar diepgaander interdisciplinair (leren) werken, maar dit kan ook zelfstandig waardevol zijn. Kleine initiatieven in interdisciplinair onderwijs hebben zeker hun waarde (zie ook ECHO- onderwijstip ‘starten met interdisciplinair hoger onderwijs’, 2019)!

Hoe werk je aan interdisciplinair onderwijs?

Het vormgeven van interdisciplinair onderwijs hangt af van de competenties die je bij studenten wil ontwikkelen. Als we focussen op de eerste verkenning van interdisciplinair onderwijs komen we bij werkvormen die eerder gericht zijn op aanbrengen van kennis en inzicht. Denk, bijvoorbeeld aan, gastcolleges, hoorcolleges, seminaries en locatiebezoeken. Kijken we naar de generieke competenties zien we twee centrale competenties verschijnen: samenwerken en integreren. Interdisciplinair onderwijs draait immers om studenten die hun kennis uit verschillende disciplines samenbrengen.

Een veelgebruikte werkvorm is hierbij de groepsopdracht. Om deze werkvorm optimaal te in te zetten, kan je rekening houden met de volgende aspecten:

Groepswaardige opdrachten

Maak de groepsopdracht groepswaardig (Lotan, 2003) (zie ook ECHO-onderwijstip ‘wat maakt een groepsopdracht succesvol’ 2022):

  • Kies open, complexe taken die vragen om hogere verwerkingsniveaus. Zo vormt het ‘groepsaspect’ een meerwaarde om de opdracht uit te voeren. Samen sterk(er).
  • Stimuleer wederzijdse afhankelijkheid. Studenten hebben elkaars expertise nodig en moeten deze integreren om de opdracht goed uit te voeren, bijvoorbeeld, bij het opstellen van een geïntegreerd beleidsadvies.

Ondersteun samenwerking

Ondersteun samenwerking tijdens de groepsopdracht en leer dit aan:

  • Samenwerken is een competentie op zich. Controleer in hoeverre jouw studenten dit al beheersen. Besef dat leren samenwerken vaak meer vraagt dan studenten enkel te doen samenwerken tijdens een groepsopdracht (zie ECHO-onderwijstip, 2018).
  • Samenwerken gaat beter als dit in een positieve, aangename sfeer gebeurt. Creëer een positief klasklimaat (zie ECHO-onderwijstip, 2020). Maak, bijvoorbeeld, duidelijk dat fouten maken mag, dat constructieve feedback belangrijk is en dat studenten elkaar moeten helpen. Voorzie tijd om elkaar te leren kennen, zeker bij de start van de groepsopdracht (zie bijvoorbeeld, good practice ‘interdisciplinaire projectdag’ en ‘Challenge based learning tijdens summer school social city design’, enkel raadpleegbaar voor UAntwerpen-personeel, na inloggen)

Houd rekening met diverse voorkennis

Studenten brengen bij interdisciplinair onderwijs sowieso uiteenlopende kennis en ervaring mee. Desondanks kan het nuttig zijn om bepaalde voorkennis gelijk te trekken. Zijn er bepaalde theorieën, concepten of termen die voor hen allemaal relevant zijn? Geef die informatie dan zeker bij de start of voorafgaand aan de groepsopdracht mee (zie bijvoorbeeld, good practice ‘diamonds are forever’, enkel raadpleegbaar voor UAntwerpen-personeel, na inloggen).

Naast groepsopdrachten bestaan er nog andere werkvormen en leeractiviteiten die interdisciplinair leren ondersteunen (Edelbroek et al., 2018). Kies altijd werkvormen vanuit je onderwijsdoelen: wat wil je dat studenten leren en ervaren? Voorbeelden (uitklap):

Wil je nog meer inspiratie voor werkvormen? De Library of facilitation techniques en de transition makers toolbox kunnen je zeker nog helpen.

Meer weten?

ECHO-onderwijstips

Voor UAntwerpen-personeel

Good practices


Informatieve webpagina's


Relevante literatuur

Over interdisciplinair onderwijs

  • Boor, I., Gerritsen, D., de Greef, L. & Rodermans, J. (2021). Meaningful assessment in interdisciplinary education. a practical handbook for university teachers. Amsterdam: Amsterdam University Press.
  • de Greef, L., Post, G., Vink, C., & Wenting, L. (2017). Designing interdisciplinary education: a practical handbook for university teachers. Amsterdam: Amsterdam University Press.
  • Edelbroek, H., Mijnders, M., & Post, G. (2018). Interdisciplinary learning activities. Amsterdam: Amsterdam University Press.
  • Vienni-Baptista, B., Van Goch, M., Van Lambalgen, R., & Ellemose Lindvig, K. (2024). Interdisciplinary practices in higher education. Teaching, Learning and collaborating across borders. Routledge: Oxon.

Over groepsopdrachten