‘Het juiste antimicrobiële middel aan de juiste persoon voorschrijven om de maatschappij gezonder en minder resistent tegen deze middelen te maken’

‘Als penicilline werkt tegen longontsteking, zou het ook mensen moeten helpen die geel slijm ophoesten.’ Deze reis begint met inside info over de ontdekking van penicilline en leidt ons vervolgens door decennia van op aannames gebaseerde gezondheidszorg die in de parallelle pandemie van antibioticaresistentie heeft geresulteerd. Het heeft 30 jaar geduurd voordat de huisartsgeneeskunde eigen onderzoek ging doen en stopte met het blind overnemen van bevindingen vanuit disease palaces. We bespreken wat we in ons gevecht tegen overmatig gebruik van antibiotica kunnen leren van de stichters van de huisartsgeneeskunde. Een van de mogelijkheden is om meer tests binnen de eerstelijnsgeneeskunde uit te voeren en zo het voorschrijven van antibiotica in goede banen te leiden. We gaan ook in op enkele methoden om dergelijke tests te evalueren en baanbrekende proeven waarmee kan worden vastgesteld of deze tests daadwerkelijk tot betere zorg leiden. 

De volgende zorgwekkende stip op de horizon in dit brede vakgebied is de dreiging van antivirusresistentie. Welke lering kunnen we uit de geschiedenis van antibioticaontwikkeling en -gebruik trekken op het moment dat we gaan bepalen wie er met de opkomende nieuwe antivirusmedicatie wordt behandeld? En wat is de invloed van deze beslissing op antivirusresistentie? Methoden en bevindingen van grootschalige “democratische” proeven met antivirusmiddelen passeren de revue, uitmondend in een visie op het uitvoeren van proeven die zowel het gebruik van antimicrobiële middelen optimaliseren als de eerstelijnszorg versterken. De masterclass is zeer ambitieus, zowel qua reikwijdte als in inhoudelijk opzicht, en beslaat naast het historische en filosofische aspect ook praktische klinische updates. Het wordt dus hoe dan ook een interessant verhaal!