Danial Shah

• 23 oktober 2025 - FOMU Antwerpen 
  • 20:00 - 23:00  Opening tentoonstelling 'Belonging, Becoming and Vanishing' 
  • Vrije toegang
• 24 oktober 2025 - FOMU Antwerpen (ingang via Cinema Lumière) 
  • 12:15 - 14:00  Film Screening van de film 'Make it Look Real' met intro door Christopher Pinney
  • 14:15 - 16:15  Presentatie en openbare verdediging
  • 16:30  Receptie
  • Graag registreren via deze link​
  • Voertaal Engels
• Promotoren: Paolo Favero (Universiteit Antwerpen), Ruth Loos (Sint Lucas Antwerpen)
• Fotomuseum Antwerpen, Waalsekaai 47, Antwerpen

Abstract

How do we perform identity and desire in front of a camera? What happens before, during, and after a photograph is taken? Danial Shah (born 1989, Pakistan) presents his PhD in artistic research on the photo studios of his hometown Quetta in Pakistan. Shah grew up fascinated by these studios, known for their hand-painted backdrops and physical props. These are spaces of transformation—where performance, identity, and aspiration meet. Over time, digital technology has reshaped these studios. Photoshop and digital collage have introduced new possibilities for portraiture. Yet portraits continue to express a wide range of desires—from challenging ruling ideologies to declaring love or recovering from heartbreak. In parallel with this transformation, Shah’s own practice has shifted from analogue to digital, working as a documentarian, photojournalist, and filmmaker. While studios confine, reproduce and challenge society within their walls, Shah’s work engages with the world beyond those boundaries. His research explores the intersection of these two approaches—studio and documentary photography. Photo studios in Quetta are rapidly disappearing due to technological change. With them, unique rituals, aesthetics, and forms of social interaction are also vanishing—making Shah’s research especially timely. Since 2013, and throughout his ongoing PhD research (2021–2025), he has asked: “What is real in photography? How are desires projected in a single image?” He also reflects on his own practice, asking: “What shapes my photographic gaze? Can I share the beauty of my native country without exoticizing it?”. His multimodal artistic work explores the nature of photography from a transnational perspective. 

(Photo by Muhammad Sakhi)

Maureen Hosay

• Doctoraatsverdediging: 30 oktober 2025 om 15 uur
• UAntwerpen Stadscampus, lokaal A.202
• Promotoren: Vanessa Joosen en Francis Mus
• ​Inschrijven via mail

Abstract

“Hoe smaakt een Gruffalo?” “Welk geluid maakt gras?” “Wat zie je als je luistert?” Dit zijn vragen die een kind zou kunnen stellen over zijn favoriete prentenboek. Het zijn ook vragen die een kinderliteratuurwetenschapper met interesse in intermedialiteit zichzelf zou kunnen stellen.

Dergelijke vragen benadrukken hoe rijk en gevarieerd verhalen voor kinderen kunnen zijn. Prentenboeken worden bijvoorbeeld gekenmerkt door het creatieve samenspel tussen tekst en illustratie, en maken deel uit van een breder netwerk van multimodale producten van kinderliteratuur, dat wil zeggen producten die betekenis creëren door de combinatie van twee of meer semiotische middelen (of “modes”). Tegelijkertijd bevatten audioboeken voor kinderen naast stemmen vaak ook geluidseffecten en muziek, streven uitgevers van e-books ernaar interactieve audiovisuele werken te creëren om een jonger publiek aan te spreken, en bieden populaire franchises hun fans tal van merchandise-artikelen aan om hun favoriete verhalen na te spelen of hun interesse erin te tonen (bijvoorbeeld kostuums, speelgoed, knuffels). Binnen dit netwerk is elke versie van het verhaal het verhaal, maar is het ook onderscheidend en uniek in termen van modale combinaties, materiële kenmerken, mediale mogelijkheden, generieke conventies, zintuiglijke ervaring, culturele context en gesitueerd publiek.

Gezien deze rijkdom aan materiaal is er behoefte aan een allesomvattend kader om te bestuderen hoe multimodale producten van kinderliteratuur betekenis creëren en hoe deze betekenis van de ene versie naar de andere wordt vertaald. In dit proefschrift analyseer ik de overdrachten tussen verschillende versies van een kinderboek aan de hand van een multimodaal vertaalkader, dat steunt op drie pijlers: modus, medium en genre (Kaindl 2013, 2020). Ik pas dit kader toe op twee beroemde kinderboeken: We're Going on a Bear Hunt (Rosen en Oxenbury 1989) en The Gruffalo (Donaldson en Sheffler 1999). Meer specifiek bespreek ik prentenboeken, audioboeken, films, tv-commercials, kookboeken, en vrijetijdsactiviteiten. Het resultaat van dit onderzoek wordt perfect samengevat in de uitspraak van Riita Oittinen dat “het vertalen van prentenboeken” – en ik zou zeggen kinderliteratuur in brede zin – “een veelzijdig iets is [a many-splendored thing]” (Oittinen 2003, 128).